Marleens man Ernst vroeg haar jaren geleden ten huwelijk, maar zij zei nee. Dát hoor je niet vaak. Voordeeltje: ze had wél een mooie verlovingsring geïncasseerd 😉
Ze dacht er nog altijd over na om toch een keer het huwelijksbootje in te stappen, tot er een verdrietige tijd aanbrak waar zowel Marleen als Ernst allebei hun zussen verloren. Het huwelijk kwam op een laag pitje te staan, want waarom zou je nog gaan trouwen als de allerbelangrijkste mensen in je leven er niet meer bij zouden kunnen zijn?
Maar Marleen kwam tot inkeer en dát moment… Was het mooiste geluk wat ze zich kon bedenken.
BEKIJK OOK:
